Seite 239 [239]
OCR
55 60 65 70 75 80 Saepe fraternos miserata planctus, Chara, nox dulcis simulachra fingit, Et licet toto dirimaris orbe Me tibi reddit, Te mihi reddit. O quot amplexus, quot inanis umbra, Accipit, reddit, sine fine grates Lachrymis mistas, videor beatam vivere vitam: Repperi postquam vacuum cubile, Strata profusis inimica verro Luctibus, saevisque iterata plango Pectora pugnis. Has ego vellem triplicare noctes, Falsus ut saltem satiaret aegrum Vultus, et desiderium levaret Quaevis imago. Si lovis furto triplicata nox est, Herculis quondam, quid avara Luna Denegas iusto spatium furori Luna triformis. Non ego Ditis populare regiam Cingor, aut vafrum laqueare Martem, Non Iovi fulvum detraho capillum Sacrilegus fur. Illius paulum propiore vultu Perfrui fratris patiare fatum, Illius, cui me genus atque amoris Copula iunxit: Illius quem si patrias ad arctos Dii peregrina referetis ora, Refferet tantum memor et perennis Gratia factum. 237
