Oldal 219 [219]
OCR
1185 1190 1195 1200 1205 1210 1215 1220 1225 Adde piae tot vota domus, Te maxime Praesul, Te quem purpureo radiantem Roma galero Indigitat, patriique vocant ad maxima Divi: Et dubitamus adhuc votivo laeta Tonanti Tura sacris adolere focis, tu numinis haeres Defuncti tu redde vicem, tua praecoqua virtus Invidiam penset superum, generisque ruinam D3" Andrea, viden’ ut plenos tibi gratia laxet Alma sinus, age coelestes ordire triumphos Ante annos, et spes hominum virtutibus exi. Naturae iam certus eras, cum te novus hausit Studium theologiae. Sed patriae melioris amor, finisque bonorum Authorem celebrare tuum: Tum invadere magnum Aethera, tum quaecunque retro Iudaea vetustas Prodidit, afflatique Deo fudere prophetae Eruis, arcani penetrans mysteria verbi. Ut chaos e nihilo tenebris eruperit, utque E nihilo pater omnipotens produxerit aevum, Ut pater e limo generis primordia nostri Finxit, humi dominum, miratoremque laborum, Eque maris mater concreverit ossibus Eva Causa mali tanti, quis eam deceperit error, Innocuus labem hanc qua caede piaverit agnus. ‘Tunc omnes tentare aditus, devotus adire Templa Deum, late sacri qua semina verbi Sparsa iacent, veterisque vigent miracula cultus. Ergo Palestinam parvi cunabula Iesu, Telluremque videre sacram, cineresque beatos Dulce Dei desiderium Zelusque trahebat, Quales sponsa Dei thalamos possederit olim, Unde profecta salus mundo, quibus exul in oris Illa Dei soboles patris, ille salutifer agnus Antiquam labem, generisque piacula nostri Eluerit, quo colle patris satiaverit iram. O quot ibi lachrymas muto quae vota sepulchro D3" Fudisses, quanto satiasses numine mentem, Obstitit heu rigidus fati tenor, impius hostis Servito Syrios, et sacram pressit Idumen. Dat pietas animum, atque malis audacior ibas Accendens hac corda fide. Quid deinde tyrannis Quid mihi barbaries, vigil aut custodia valli 217
