Oldal 190 [190]
OCR
315 320 325 330 335 340 345 350 Ipse inter primos antistes, et urbis amicae Praeses in amplexum tanti ruit hospitis: inde Iunguntur dextris proceres, reverentia passim Bathoreo capiti postguam data Cardineogue, Deducit patrias laetis applausibus agmen Ad requies. Sic cum pulsurus nectare curas Iuppiter, Oceani mensas et pocula visit, Illum turba frequens Divum comitata minorum Agglomerat, cinxere suum nova numina Regem Indigetum chorus, officiis et numine dispar. Antevenit dominum volucri Cillenius ala, Dextrum Iuno latus, Pallas tenuere sinistrum, Pone cruentato Deus horridus ense rubet Mars, Sceptrifer in mediis radiat Deus: ut data largis B2" Tempora deliciis, tunc prima secundague monstrat Luxiter. Oceano postguam Sol egit anhelos Alipedes, iuga Fulgineis advertimus oris. Fulginum. Quid tibi nunc fastus, Cererisque et dona Lyaei Omne genus, squallens auro regale lacunar Evolvam numeris, proceresque patrumque coronam? Altera nox, Sol alter iit, cum moenia grata Deserimus, favet imbre novo dilutior aer, Permulcentque graves aurae Zephyritides aestus. Haec quondam tellus priscis habitata Sabinis Imperium sublime fuit: nunc putria seclis Marmora vix veteris servant vestigia cultus. Miramur gentis cineres, exesaque saxa Dente vetustatis, silvas et devia visu Perlegimus, donec celeres Camarina quadrigas Camarina. Promovet, et densa sepsit legione virorum. Ipse togae sacrum praesul veneratus honorem Optatos petit amplexus, et mutua iungunt Oscula, quadriiugis differtaque cive frequenti Strata fremunt, foliis atque immortalibus herbis Templa virent, olea, lauruque hederaque sequaci, Foetaque munifico splendent triclinia cultu. Exundat ceu praela merum: laetissima fessis Lux iit illa: graves iterat nox proxima cursus. Inde Tolentinas sacro cum praesule praeses Tolentinum. Invitat, varios urbs officiosa paratus Instaurat, Phoebo nondum cedentibus astris 188
