Oldal 173 [173]
OCR
2635 2640 2645 2650 2655 2660 2665 2670 Haec Parthos poenam Ausoniae volucremque Gelonum; Haec et Amaxobios, et dirum nomen Alanos, Massagetamque arcu insignem Gotthosque potentes Bisaltamque trucem, atque antiqui sanguinis Hunnos Progenuit praegnans armis, et flore virorum, Hanc Moschus praemit imperio, dux impius, audax, 166 Immensus voti, populorum poena minorum. Hic memor exordii patrio nec degener ortu, Quicquid ubique vacat Scythicis immune pharetris Diripit, incendit, vastat, debellat, inundat Milite Mulcibero, ferro, Mavorte, cruore Quaque potest, non qua fas est sua sceptra propagat. Mos erat huic si quando alios, aut bella vocassent: Efferentve rogis regem, exequiisque vacarent Oppida cive suo campos viduare colonis, Aut quatere excidiis urbes, et vertere praedam. Hac et tum incautos oppressit fraude tyrannus Finitimos spoliantur agri, ruit omnia late. Trux Scytha grassatur gladiis, et fana profanat, Moschi Livoniam Foedantur teneri Geticis in cestibus anni, populantur. Languescit moriens enecta messis in herba Cultores viduantur agris, cultoribus agri In gremio in charis matrum complexibus infans Lactatus, patrius confundit sanguine fletus, Nec pecus est immune mali, spoliatur ovile Subrumes abigunt teneris cum matribus haedos, Agricolasque boves, rediens ne serus arator Findat humum, segetemve queat sperare secundam. Excipit horrendam vicina Livonia cladem, Hic quicquid reliquum est furiarum, iraeque necisque Evomit, hanc ima Moschus de stirpe recisam Vendicat in proprium, atque suis ditionibus addit. Hinc victor plenus spoliis et divite gaza Flectit ovaris bituges retro, Scythiamque revisit. Postquam in castra virum et pacati regis ad aures 167 Rumor iit, facinusque audax in mentibus haesit Protinus ira ducis iustos exarsit in ignes Ingemit, hinc virtus et mens sibi conscia recti Solicitat calidas belli sudore cohortes Colligere, iniustique ausus fraenare tyranni. At quibus insidiae Moschorum, artesque patebant 171
