Oldal 161 [161]
OCR
2145 2150 2155 2160 2165 2170 2175 2180 Plusgue manu guam voce valens, urgente pudore, Vindictague furens medium procedit in aeguor Ense latus saeva dextra est armata bipenni, 149 Sic ille ad proceres ora indignantia solvit. Sarmatici, Ungaricigue duces gens utrague bello Oratio Michaelis Indomita, aut pulchra vitam pro laude pacisci ad milites. Tempus adest, aut progeniem delere superbam Consilio locus hic non est iam classica clangunt, lam stricti nostris radiant cervicibus enses. Iam fumant scelerati ignes, et buccina mugit Aut ferro quaerenda salus, aut si metus urget, Imbelles fugiant dubii discrimina Martis Hinc pudor, inde timor torquet iacturaque vitae Neutra quidem secura via est. Sed si quid in armis Consilium valuit famam praeferre timori, Solicitat Virtus, anceps est alea belli, At certus pudor est illinc Hunnumne ferocem Sauromatasne truces, assuetaque pectora caedi Dania nescio quae solo vix nomine nota Ante tubas sternet, gladio defendite nomen; Innumera est acies, sed tanto gloria maior, Nunc subeat mentem sancti reverentia Regis, Abiurata fides, contemptaque iura Senatus Et sacri ritus, atque emptae sanguine leges. Praecipue veterum vobis ludibria Regum Sauromatae afficiant animum, quot damna quot ultro Intulerunt caedes patribus, gens aspera vestro est, Affinis iugulo nos pascua divitis Istri Incolimus, nos Pannoniae vocat uber aristae. Dent poenas sontes animae, nunc vindice ferro Annorum delicta luant, nunc iusta coactus Induat arma furor, nunc irritata, tot annis 150 Conspiret legio, oblatumque armetur in hostem, Sint licet innumeri, causa est iniusta, Deoque Destituente cadet, meritas vos summite poenas, Sin extrema manent, tumulosque decrevit Enyo, Vos servate aciem, et tuta statione locate, Dum salva est, ego Pannonios in bella leones Producam, et tanti tentabo pericula casus. Si vivam, et primi faveant praeludia Martis, Vos quoque Sarmaticas a tergo effundite vires 159
