Oldal 158 [158]
OCR
2030 2035 2040 2045 2050 2055 2060 2065 Heu gua tum coeli virtus in parte latebas Heu ubi Relligio fueras, Pietasgue, Fidesgue Cum vestras impune domos, et fana latrones Diriperent, ubi sunt tonitrus, ubi fulmen Iesu Cur non nunc o nunc obscaeno monstra barathro 145 Praecipitas? ubi sunt incendia vindicis aethrae Aut fortasse sacri tu dedignaris Olympi Tam viles animas flammis, sed morte pudenda Damnasti, furiant miseri atque immane minentur, Dum licet, ut poenas cumulo maiore refundant. Tempus erat curru quo Sol freta sorbet anhelo Virtutis ad Regem oratio. Nocturna, et dulci scintillant sidera nictu, Iamdudum infestos ulcisci certa nocentes Sera nimis terrae Virtus illapsa, revisit Magnanimi penetrale duce, seseque videndam Sublustri ac nocte tulit, cui nube soporis Oppresso, parvos abrumpere temporis usus Diva timens, solo radians se lumine prodit. Illum pervigili volventem mente diurna, Iam crescens in honore labor, curaeque coquebant: Ales uti mater, nondum cui pipit ab ovo Involucer pullus, ventis exposta ferisque Insomnis secum per noctem plurima versat Bellua ne chara laniet cum prole parentem, Aurave nutantem depellat ab arbore nidum, Acclinata toro, cui sic Dea voce profatur. Ten’ segni torpere mora, dum Prussia bello Cingitur, et totam exhaurit delectibus Arcton. O nimium confise Deo, iam tela facesque Insultant aris, et ni mea cura resistat Eruerint enses, et barbarus hauserit ignis. Surge meus sanguis. Non plura effata minaces Sicut erat galeata comas, ter bellica rauca Intorquet, ferale, tuba, quo Sarmatis Arctos 146 Intremuit late et Maeotidos ora paludis. Protinus ingentes armorum laxat habenas, Delectus habet, it bello fera tessera signum, Romulaeique Notho radiant crispante tridentes. Ut leo Getulus vacua si deses in umbra Sentiat imbelles antro incursare silenti Hinnuleos vafrumque suem, non protinus effert 156
