OCR
1470 1475 1480 1485 1490 1495 1500 1505 Cum subito trabeas regni fascesgue parentum Praeferri videt et plausus fervere benignos. Obstupuit primo obtutu, mox undigue patrum Circunfudit ovans iuvenem chorus, undigue miles Agglomerans dominum submisso poplite adorat. Hic veneranda senum facies, hic purpura supplex Obliguat cum voce pedes, hunc septa domorum Hunc urbes, fora templa lares et rura loquuntur. Fatali invitant solio, gravitate modesta Renuit hic fasces, et onustos temnit honores Stephanus Princeps Flent miseri, tenduntque manus miseratur et heros Transilvaniae. Excussaeque viro lacrymae, subit exulis umbra Pannoniae, Pietas, dolor atque domestica damna 126 Invictum fregere animum, Virtusque fatigans. Concedit fato, et patriam spe divite complet. Tlicet aeterno solvit se Dacia luctu, Atrati periere dies Metanaea recedit Rostra fremunt votis, resonant proscenia plausu, Luxuriant querceta favis, Astraea relinquens Autumni portas, innoxia secla reformat, Qui prius afflictae damnarant taedia vitae Iam gaudent vixisse senes, iam virgo revisit Libertas populos, Pietas, castaeque sorores Deseruere populos, placidaque impune per urbes Discurrunt, hymnis et dulcisono modulatu Hiscit humus, veteres Clementia mitigat iras Pax hebetat gladios, tristes Sapientia Musas Excitat e tenebris, Virtus et gloria magnis Heroos acuunt animos, Concordia regnat Impia carnificis cessant augmenta tributi. Ipsa senescentes alta cervice luventas Instaurat leges, Probitas cum fratre Pudore, Paxque parens, et cana Fides, et Gratia nuda Plaudunt per populos, iterum vetus aurea cudit Secula Saturnus, rursum rediere triumphi Corvini patris, et tersa rubigine putri Armipotens priscis infloruit artibus Hunnus. Ut Phaethonteae relegens monimenta ruinae, Et laceros Sol torvus equos, postquam egit herili Infraenem Pyroenta manu, natique recepit Lora parens, iterum casta illa modestia coeli 141