Oldal 133 [133]
OCR
1120 1125 1130 1135 1140 1145 1150 1155 Vivat, et innocuo respergat melle labella, Tot tibi verborum Veneres ea gratia fundi, Fulminea tonat in lingua, torrentis et instar Culta, Periclaeos intorquent ora lepores. Ergo novercales attollat Graecia luctas, Alcidae, Aeneam coelestibus induat armis, Quid veris par inveniet? sit Iuppiter illi Huic Cythereia parens, et falsum numen origo: Tu nec nacte Dea, nec ficta vatibus hasta, Nec love furtivo Lunari nocte creatus, Non unum percellis aprum, sed quicquid ubique, Monstrorum Natura tulit, nec cingula Turni, Caelesti invadis clypeo, sed fulmine dextrae ‘Threiicium patriis avertis finibus hostem. Salve vera poli soboles, fortissima patrum Progenies, Hunnis maioribus aemula virtus, Cedant historiae Graium, veteresque Latini, Prodeat Antaeus caestu, lassusque parentem, Tangat humum, crescat seges, atque uxoria virtus, Aesonidae, non tela Cydon Macedove sarissam 113 Sic rotat, Herculem ludus prostrare Gygantem, Et rapidum volucri fluvium superare natatu. Quis ferat armatum, vel cum pedes exis in hostem, Sive feri tu terga teris, pavet excita tellus Gorgone terribilem iuncta radiare Gradivum, Quicquid et in magnum confinxit Homerus Ulyssem. Sin augusta tui vultus effulsit imago Dilecto nequeunt satiari lumina visu Praecipue cum clade redux Arctoide visis Suspensam votis patriam, quae gratia circum Venali non empta fide, quot ubique favores, Et plausus et inemptus amor, nec ficta voluntas. Rostra togatus adis, rigidoque armatus honesto Inclyta commemoras sub iudice facta senatu. Regia sic olim te Iulia viderat Alba Reditus ex Alemania. Invidia cum iam maior, liberque nocentum Per septem solito graderere decentior urbes. Quis tunc herois sacro non arsit amore? Atque parentali confudit gaudia luctu? Laetitia fremuit favor aetheris, almaque mutum Arrisit tellus, fluxerunt largius amnes 131
