Oldal 30 [30]
OCR
290 295 300 305 310 315 320 325 incubat, atgue oculos passim serit improba nostros! Mox nostrum agnoscens agmen fulgentiague arma Christiadum — viri, rapite arma! — hostemque propinquum insidiis fallamus’, ait. Mox agmine toto in silvam tacite processit fallere doctus. Non latuere doli heroem fraudesque Scytharum Rueberum ingenio pariter, dextraque potentem. Continuoque acres peditum fortesque maniplos in latebras primo silvarum immisit et acres continuit turmas equitum. Tum Turca latebras cernens detectas, nostrosque invadere tandem eruit e silvis, aciem Martemque poposcit. Tum vero signum pugnae clarissimus heros proposuit noster, tum clangor utrinque tubarum editur, horrisono mugit nemus omne fragore. Pugnatur, caelumque boat clamore virorum. Quisque ferit ferro ac hostem pro viribus urget. Difficile est dictu, dextra quos misit ad Orcum Carolus insignis ferro, quos stravit arena. Cornipede ipse volans semper praecesserat agmen B3" caedendo. Passim tolluntur in aethera nubes pulvereae, passim sternuntur corpora ferro turbatis cuneis. Celeri pede terga dedere tum subito Thraces, et vexilla minantia terrae iecerunt parmas clypeosque graves. Fuga cunctos invasit, tremuitque pedum cursu excita tellus. Ipse citus noster fugientibus ingruit hastam miles, et ense caput citus abstulit, atque cruore perfusum penitus truncum tellure reliquit. Tum vincti fuerant vinclis proceresque ducesque heroum magno ac alto qui sanguine nati. Interea cessit nostris victoria Martis. Laetitia magna captorum vincla soluta. Taurorum pecudum quoque caetera praeda reducta est, laeta statim penitus pertentant gaudia mentem. Laeticiam volvunt animo, nova gaudia mentis omnibus assurgunt, emittunt pectore luctus, non secus, ac si quis media de morte fuisset exemptus, raptus mediis vel in ignibus ardens. Talis ubique fuit luctus, pavor et timor ante! Ergo tibi, Ruebere, baro clarissime, laudes 29
