OCR
10 15 20 25 30 35 40 Dicite io Musae mecum, io dicite ovantes, A2" omnis et Aonidum mecum depromite suave turba melos! Phoebo claro rectore, canora pellite plectra lyrae, ferte et per sidera caeli carmine perpetuo, in certamina Martis euntem illustrem heroem lateri qui saepius aptat falcatumque ensem, laetus, parmamque sinistrae et cristam galeae victricis et aere rigentis imponit capiti, validam et vi corripit hastam. Saepius intrepidus fulgentia tela veneno torquet in adversum, Turcis quibus incutit atrum horrorem, ut coeant artus, stupeantque tremore, stentque comae pavida Stygiae formidine mortis. Saepius in castris, mecum quis primus in hostem irruet, o iuvenes, fatur, dum diripit ensem vagina, scutumque manu mox arripit, et dum lora remittit equo, subitoque per avia turbat agmina Turcarum, rigidos solvitque maniplos. Huic caput ipse aufert, connixus et ilia ferro figit fulmineo, ac hostes hinc cominus, atque hinc instantes turbat, telo illi pectora rumpit. Non aliter quam Dardanius qui vulnere Turnum straverat Aeneas tumidum, ac Chironis alumnus armipotens animam Troiae devicerat ense Hectoris, ac Marius Cimbrum Mavortius heros crudelem fudit, Stygias et misit ad undas. Clara Teutonicus sic ille ab origine ducens et genus, atque domum antiqua de stirpe baronum, augustos celeri quotiens virtute triumphos a Turcis retulit? Quotiens hos reppulit oris Hunnorum? Quotiens vastantes vicerat agros? Hungaricas quotiens terras, amnesque replevit sanguine Turcarum, sinuantis fluminis instar? Hunc cano: vos, Musae, Rueberus ut inclitus heros novistis, patriam fortis defenderit ultor, A3: egregii nuper cum praelia Martis iniret. Pierides vestrum merito est nunc munere fungi, vosque mihi faciles praebere, ut fortia tanti facta viri merito depingere carmine possim. Idus cum sexto terras lustraret Iulii luce nove Titan, roseisque Aurora capillis 22